<b> భారత రాజ్యాంగం</b>

భారత రాజ్యాంగం

రాజ్యాంగ పరిషత్ ఏర్పాటును మొదటిసారిగా 1942 లో ప్రతిపాదించింది క్రిప్స్ మిషన్.
రాజ్యాంగ పరిషత్ ఆవశ్యకతను గురించి మొదట చెప్పిన వ్యక్తి ఎం.ఎన్. రాయ్.
క్యాబినెట్ మిషన్ సూచన మేరకు రాజ్యాంగ పరిషత్‌ను 1946 లో ఏర్పాటు చేశారు.
రాజ్యాంగ పరిషత్‌కు ఎన్నికలు 1946 జులై నుంచి సెప్టెంబరు వరకు జరిగాయి.
1946, డిసెంబరు 9న రాజ్యాంగ పరిషత్తు మొదటి సమావేశం జరిగింది.
మొదటి సమావేశానికి డాక్టర్ సచ్చిదానంద సిన్హా తాత్కాలిక అధ్యక్షుడిగా వ్యవహరించారు.
1946, డిసెంబరు 11న డాక్టర్ బాబూ రాజేంద్రప్రసాద్ రాజ్యాంగ పరిషత్తుకు శాశ్వత అధ్యక్షుడిగా ఎన్నికయ్యారు.
1946, డిసెంబరు 13న జవహర్‌లాల్ నెహ్రూ లక్ష్యాల తీర్మానాన్ని ప్రవేశపెట్టారు.
లక్ష్యాల తీర్మానాన్ని 1947 జనవరి 22న ఆమోదించారు.
1947 జులై 22న జాతీయ పతాకాన్ని రాజ్యాంగ పరిషత్ ఆమోదించింది.
రాజ్యాంగ ముసాయిదా కమిటీని 1947 ఆగస్టు 29న ఏర్పాటు చేశారు.
1949 నవంబరు 26న రాజ్యాంగాన్ని ఆమోదించారు.‌
1950 జనవరి 24న చివరిసారిగా సమావేశం జరిగింది. ఈ చివరి సమావేశంలోనే జాతీయ గీతం, జాతీయ గేయాలను ఆమోదించారు.
1950 జనవరి 26న భారత రాజ్యాంగం అమల్లోకి వచ్చింది.
రాజ్యాంగ పరిషత్తు ఎన్నికల్లో జనాభా ప్రాతిపదికన రాష్ట్రాలు, సంస్థానాలకు ప్రాతినిధ్యం కల్పించారు.
రాష్ట్రాల విధాన సభల సభ్యులు ఓటు బదిలీ అనే పద్ధతి ద్వారా తమ ప్రతినిధులను ఎన్నుకున్నారు.
మొత్తం సభ్యుల సంఖ్య 389.
రాష్ట్రాల నుంచి ఎన్నికైన సభ్యుల సంఖ్య 292.
స్వదేశీ సంస్థానాల నుంచి ఎన్నికైన సభ్యుల సంఖ్య 93.
చీఫ్ కమిషనర్ ప్రాంతాల నుంచి ఎన్నికైన సభ్యుల సంఖ్య 4.
దేశ విభజన తర్వాత సభ్యుల సంఖ్య 299.
299 మందిలో ఎన్నికైన సభ్యులు 229, నామినేటెడ్ సభ్యులు 70.
మొదటి సమావేశానికి హాజరైన సభ్యుల సంఖ్య 211.
రాజ్యాంగ రచనకు పట్టిన సమయం 2 సంవత్సరాల 11 నెలల 18 రోజులు.
సమావేశాలు నిర్వహించిన మొత్తం రోజులు 165.
మొత్తం నిర్వహించిన సమావేశాలు 11.
రాజ్యాంగ పరిశీలనకు పట్టిన సమయం 114 రోజులు.
రాజ్యాంగ రచనకు అయిన మొత్తం ఖర్చు 64 లక్షలు.
సంప్రదించిన రాజ్యాంగాలు 60.
రాజ్యాంగ పరిషత్తులో మొత్తం మహిళా సభ్యులు 9 మంది.
రాజ్యాంగ పరిషత్ చిహ్నం ఏనుగు.
మౌలిక రాజ్యాంగంలో 395 ప్రకరణలు, 22 భాగాలు, 8 షెడ్యూళ్లు ఉన్నాయి.